İLLÜZYON

İLLÜZYON

Yaşam yogun bir süreç,yüreğinizin götürdüğü yere gidemediginiz,yeni bir hayat kurabildiginiz ama yeni bir şans yakalayamadıgınız bir süreç.Kurgulanmış hayatlar yaşıyoruz.bu hayatların içinde bir illüzyon oluşuyor adeta.Yürekten ne gelirse dil onu söyler.Bunu bilenler yüreğini terbiye etmeden önce hep senin dilini terbiye etmeni isterler.Burada asıl istenen şey illüzyona dahil olmandır.Bencillik,ego almış başını gidiyor.BEN den başka söylem kalmamış gibi.Canı çok acıyor insanın.Nerede kaldı sevgiler,dostluklar samimi duygular,dürüstlük...Artık insanlar söylediği sözlerin arkasında durmak yerine,söylediklerinin ,yaptıklarının ortaya çıkmasıyla karşısındakini yargılar durumdalar.Ben buna tekno -illüzyon diyorum.

Yaşamı ben bencilliği üzerine oturtmaya başlayan,yarını sadece kendi egolarına esir eden yaklaşımların degerler bütününün bir parçası gibi sistemi algılatmaya çalışması ne talihsiz bir acizliktir.

Yaşamda mutluluğa değil mutsuzluğa,sevgiye değil sevgisizliğe,ben değil bize,karşısındakini kullanma hesaplarına değil paylaşmaya,yalanlara değil samimi duygulara sığınacak ne zaman bu illüzyonlardan kurtulacağız.Karşımızdaki insanın da duygularını ne zaman bütünün parçaları içine koyacağız.Kelime hafızamıza EMPATİ kelimesini koyduğumuz gibi yaşam grafiklerimize nasıl yerleştirecegiz.Kalp körlüğümüz ne zaman gönül güzü olacak.

Mezarlarımızın üzerini donatısını çiçeklerde yaptığımız gibi yaşarken yüreklerimizde ne zaman o çiçekler açacak.Ne zaman sağlıklı olduğumuz için gülümseyebildigimiz hayatı anlamlandıracagız.

Ne zaman herşeyi sevebilmenin,sevginin dilinin bir tılsımı olduğunu kavrayacağız.Tılsımı korumanın tek yolunun iyi bir yürek,bencil olmayan bir yürek olduğunu nasıl becerecegiz.

Başka bir gözle bakıyormuyuz dünyaya

Başka bir yürekle sevebiliyormuyuz herşeyi

Her şey yüreğin güzelliğinde bitiyor

Yürek güzelse her şey güzel...

BA