Bazı ruhlar o kadar sığ olur ki,
derinlikle egonun dansı dahi müziğin ritminden uzaktır...Öyle gergin
dolaşırlar ki tebessümlerinde azap çiçeklenir sanki...
Öyle galip mağlup bir dünya dır ki o dünya ham bir evrenselliği gökkuşağına sarmış gibi varolur...
Bir gün gökkuşağının hangi renginin göğsünde yaşayacağına karar verdiğinde artık o yüreklerdeki mekanları işgal edemiyordur.Yürekler onu terketmiştir...
Sonra meczup bir akışın figüranı olmaya mahkum olurlar...
Yine o müziği çalarsınız,ama artık kulakları duymuyordur...
BA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder